پیشکش به محضر آسمانی آقا علی ابن موسی الرضا (ع)

بیستون! دارم به شهر عشق،تنها می روم

رود هستم ،بی کس و غمگین به دریا می روم

زائـــرم.. امشب کنارت استراحت می کنم

حرف ها دارم بگویم ،بعد از اینجا می روم

در دلم ته مانده های زندگی جان داده است

بی خود از خویشم به دنبال مسیحا می روم

بیستون گویا دلت بسیار تنگ مشهدست

فکرهایت را بکنمن صبح  ِ فردا می روم

وحشت از کابوس دیدن خواب را از من گرفت

خــسته و درمانده به دیـــــدار رویا می روم

قلب من این روزها آرام و غمگین می زند

نبض های آخرست و ناشکیبا می روم

زندگی همواره خوابی ممتد و تکراری است

بیستون بیدار شو! پابوس آقـــا می روم !